Tuesday, February 24, 2015

ಹೇಳಿದಷ್ಟೂ ಮುಗಿಯದ ಮೊಬೈಲ್ ಮಹಾತ್ಮೆ...!- ೨ನೇ ಮಾರ್ಚ್ ೨೦೧೩ರ ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಹಾಸ್ಯ ಲೇಖನ.

ಮೊಬೈಲು ಒಂದು ಕೈಯೊಳಗಿದ್ದರೆ..........

ಈ ಮೊಬೈಲಿನ ದಾಸರಾಗದ್ದವು ಆರಾರಿದ್ದವಾ? ನಾಯಿ, ಪುಚ್ಚೆಗಳ ಕೈಲೂ ಮೊಬೈಲು ಹೇಳುವ ಕಾಲ ಇದು. ಅಲ್ಲಾ ನಿನ್ನೆಯೋ ಮೊನ್ನೆಯೋ ಹುಟ್ಟಿದ ಮಕ್ಕೊಗುದೇ ಈ ಮೊಬೈಲಿಗುದೇ ಎಂಥಾ ಅವಿನಾಭವ ಸಂಬಂಧ ಹೇಳಿ!... ಆನು ಕಣ್ಣಾರೆ ನೋಡಿದ್ದೆ! ಎನ್ನ ತಂಗೆಯ ಎಂಟು ತಿಂಗಳಿನ ಮಾಣಿಗುದೇ ಒರಿಜನಲ್ ಮೊಬೈಲ್ ಏವುದು, ಡೂಪ್ಲಿಕೇಟ್ ಮೊಬೈಲ್ ಏವುದು ಹೇಳಿ ಗೊಂತಾವುತ್ತು ಹೇಳಿ! ಅವರ ಮನೇಲಿ ಮೂರು ಮೊಬೈಲುಗೊ ಇದ್ದು. ಈ ಮೂರೂ ಮೊಬೈಲುಗೊ ನೋಡ್ಲೆ ಒಂದೇ ನಮೂನೆ ಇದ್ದು ಒಳ್ಳೆ ಹ್ಯಾಟ್ರಿಕ್ ಹೀರೋಗಳ ಹಾಂಗೆ!  ಅದರಲ್ಲಿ ಎರಡು ಸರಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ತಾ ಇಪ್ಪ ಮೊಬೈಲುಗೊ, ಇನ್ನೊಂದು ಮೊಬೈಲಿನ ತೆಕ್ಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ತೆಗೆದ ಅಂಗಡಿಗೆ ಕೊಟ್ಟರೂ, ಸರ್ವಿಸ್ ಸೆಂಟರ್ ಯಿಂಗೆ ಕೊಟ್ಟರೂ ಇಲ್ಲಾ ಮೊಬೈಲು ತಯಾರು ಮಾಡಿದ ಕಂಪೆನಿಗೇ ಹೋಗಿ ಕೊಟ್ಟರುದೇ ಸರಿಯಾಗ, ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಂಗೆ ಹಾಳಾಗಿ ಹೋಯಿದು. ಹೆರಂದ ನೋಡುಲೆ ಮಾಂತ್ರ ಭಾರೀ ಲಾಯ್ಕಿದ್ದು! ಆದರೆ ಈ ಮೂರೂ ಮೊಬೈಲುಗಳ ಹಿಡ್ದು ನೋಡಿದರೆ ಆರಿಂಗುದೇ ಗೊಂತಾಗ ಏವುದು ಸರಿ ಇಪ್ಪದು ಏವುದು ಲಗಾಡಿ ಹೋದ್ದು ಹೇಳಿ! ಒಂದು ವಿಶೇಷ ಎಂತ ಹೇಳಿದರೆ ಆ ಮಾಣಿ ಮಾಂತ್ರ ಆ ಮೂರೂ ಮೊಬೈಲುಗಳ ಒಟ್ಟಿಂಗೆ ಮಡುಗಿದರೆ ಸರಿ ಇಪ್ಪ ಎರಡರ ತೆಗೆದು ಆಟಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಾ! ಅದರ  ಅವನ ಕೈಯಿಂದ ಕಿತ್ತೊಂಡು ಹಾಳಾದ್ದರ ಕೊಟ್ಟರೆ ಅವಂಗೆ ಬೇಡವೇ ಬೇಡ! ಸ್ವಿಚ್ ಗಳ ಆಪರೇಟ್ ಮಾಡುಲೆ ಗೊಂತಿಲ್ಲದ್ದರುದೇ ಕಂಡೀಶನ್ನಿಲ್ಲಿಪ್ಪ ಮೊಬೈಲೇ ಬೇಕು ಮಾಣಿಗೆ! ಆನು ಎನ್ನ ತಂಗೆಗೆ ಹೇಳಿದ್ದೆ ಮಾಣಿ ದೊಡ್ಡ ಇಂಜಿನಿಯರೋ, ಡಾಕ್ಟರನೋ ಅಲ್ಲ, ದೊಡ್ಡ ಸೈಂಟಿಸ್ಟೇ ಆವುತ್ತಾ ಹೇಳಿ. ಮತ್ತೆ ಇನ್ನು ಆ ಮಾಣಿ ಆಟದ ಮೊಬೈಲಿನ ಕಣ್ಣೆತ್ತಿದೇ ನೋಡುತ್ತನ್ನಿಲ್ಲೆ ಹೇಳಿ ನಿಂಗೊಗೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಹೇಳೇಕಾದ್ದಿಲ್ಲೆ! 
ಎನಗೊಂದು ಮೊಬೈಲಾಯೇಕ್ಕಿತ್ತು. ಈ ಮಕ್ಕೊ "ಟಚ್ ಸ್ಕ್ರೀನ್ ಮೊಬೈಲ್ ತೆಕ್ಕೊಮ್ಮ, ಎಲ್ಲರ ಅಮ್ಮಂದಿರ ಕೈಲೂ ಇರುತ್ತು, ಪ್ಲೀಸ್ ಅದನ್ನೇ ತೆಕ್ಕ" ಹೇಳಿ ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಒಂದರ ತೆಕ್ಕೊಂಡಿದೆ. ಮಕ್ಕೊ ಈ ಮೊಬೈಲಿನ ತೆಗೆಶಿದ್ದು ಅವಕ್ಕೆ ಬೇಕಾಗಿಯೇ ಹೇಳಿ ಗೊಂತಪ್ಪಲೆ ಹೆಚ್ಚು ಹೊತ್ತು ಬೇಕಾಯಿದಿಲ್ಲೆ ಎನಗೆ! ತೆಗದ ಕ್ಷಣವೇ ಮಕ್ಕಳ ಕೈಸೇರಿತದು! ಆ ಕೊಡ್ಲೇ ಅದರ ಎ ಟೂ ಝಡ್ ಗೊಂತಾತು ಮಕ್ಕೊಗೆ! ಅದರಲ್ಲಿಪ್ಪ ನಾಲ್ಕು ನಮೂನೆಯ ಗೇಮ್ಸ್ ಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಆಡಿದವು. ಅದರ ನೋಡುತ್ತಾ ಕೂದ ಎನಗೆ ಮೊಬೈಲು ಚುರುಕೋ, ಮಕ್ಕಳ ಕೈಬೆರಳುಗೊ ಚುರುಕೋ, ಅವರ ಕಣ್ಣುಗೊ ಚುರುಕೋ ಇಲ್ಲೆ ಅವರ ತಲೆಒಳ ಇಪ್ಪ ಮೆದುಳು ಚುರುಕೋ ಒಂದೂ ಅರ್ಥ ಆಯಿದಿಲ್ಲೆ. ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಬಿಡೇಕಾರೆ ಆಟದ ಒಂದು ರೌಂಡ್ ಮುಗುದು ಸಾವಿರಾರು ಪಾಂಯಿಟ್ ಗಳೊಟ್ಟಿಂಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ರೌಂಡಿಂಗೆ ಹೋಗಿತ್ತಿದ್ದವು! ತೆಗದ ಮತ್ತೆ ಎನ್ನ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಅವು ಮರುದಿನ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋದ ಮತ್ತಯೇ! ಸಿಕ್ಕಿದರೂ ಎಂತ ಪ್ರಯೋಜನ?! ಎಲ್ಲಿ ಯಾವ ಸ್ವಿಚ್ ಒತ್ತುದು ಹೇಳಿಯೂ ಅಂದಾಜಾಯಿಕೊಂಡಿತ್ತಿಲ್ಲೆ. ಕೇಳುವ ಹೇಳಿರೆ ಮಕ್ಕೊ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಯಿದವು, ಇವರ ಕೇಳುವ ಹೇಳಿದರೆ ಮೊದಲೇ ಯಾಂಟಿ ಮೊಬೈಲು ಇವು! ಅವರ ಮೊಬೈಲಿನ ಬಗ್ಗೆ ಅವಕ್ಕೆ ಗೊಂತಿಪ್ಪದೂ ಅಷ್ಟಕ್ಕಷ್ಟೇ! ಅವರ ಮೊಬೈಲಿನ ಅವು ಕಾಲ್ ಮಾಡುಲೆ ಅಥವಾ ಕಾಲ್ ತೆಕ್ಕೊಂಬಲೆ ಮಾಂತ್ರ ಉಪಯೋಗಿಸುದಷ್ಟೇ, ಧರ್ಮಕ್ಕಿಪ್ಪ ತಿಂಗಳಿನ ೧೦೦ ಮೆಸ್ಸೇಜುಗೊ ಪೂರಾ ಕೊಳತ್ತಾ ಇರುತ್ತು! ಇಂತಹವರ ಕೇಳುದೇ ದೊಡ್ಡ ಸವಾಲು! ಮತ್ತೆ ಮೊಬೈಲಿನೊಟ್ಟಿಂಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಅದರ ಯೂಸರ್ ಸ್ ಮ್ಯಾನ್ಯುಲ್ ಪುಸ್ತಕ ಓದುವಾ ಹೇಳಿದರೆ ಅದರಲ್ಲಿಪ್ಪ ಅಕ್ಷರಂಗೊ ದುರ್ಬೀನ್ ಹಿಡಿದರೂ ಕಾಣ್ತಿಲ್ಲೆ, ಹಾಂಗಿಪ್ಪ ಅವಸ್ಥೆ! ಮತ್ತೆ ಕಾಲವೇ ಹೇಳಿಕೊಡುಗು ಹೇಳಿ ಸುಮ್ಮಗಾದೆ. ಈಗ ತೆಗದು ಒಂದು ವರ್ಷ ಆಯಿದು. ಇನ್ನುದೇ ಸರಿಯಾಗಿ ಓಪರೇಟ್ ಮಾಡ್ಲೆ ಎನಗೆ ಅರಡಿತ್ತಿಲ್ಲೆ! ತೆಗದು ಒಂದು ವಾರಲ್ಲಿ ಕಾಲ್ ಬಂದಪ್ಪಗ ತೆಕ್ಕೊಂಬಲೆ ಮಾಂತ್ರ ಗೊಂತಿತ್ತಷ್ಟೇ! ಮತ್ತೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಡಯಲ್ ಮಾಡುಲೆ ಕಲ್ತೆ. ಮೆಸ್ಸೇಜು ಮಾಡುಲೆ ಮೊದಮೊದಲು ಪರಡೀ ಪರಡೀ ಈಗ ಒಂದು ನಮೂನೆ ಎಕ್ಸ್ ಪರ್ಟಾಯಿದೆ. ತಿಂಗಳಿಗಿಪ್ಪ ೧೦೦ ಫ್ರೀ ಮೆಸೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ದಿನಲ್ಲೀಗ ಮಿನಿಮಮ್ ೫ ಮೆಸೇಜಿನ ಹಾಂಗೆ ಮುಗುಶಿ ೨೦ ದಿನ ಕಳುದಪ್ಪಗ ಮೇಲೆ ಕೆಳ ನೋಡಿಯೊಂಡಿರ್ ತೆ! ಫ್ರೆಂಡುಗೊ ಅಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಲಿ ಎನಗೆ ಜೋಕ್ಸು, ಮೆಸ್ಸೇಜುಗಳ ಕಳ್ಸುಸುವಾಗ ಆನು ಹೇಂಗೆ ಸುಮ್ಮಗಿಪ್ಪದೂ? ಇವ್ವು ತಿಂಗಳ ನಾಲ್ಲ್ಕು ದಿನ ಕಳುದ ಕೂಡ್ಲೇ ತಮಾಷೆಗೆ ಕೇಳುತ್ತವು, "ನಿನ್ನ ಫ್ರೀ ಮೆಸ್ಸೇಜುಗೋ ಪೂರಾ ಮುಗುತ್ತಾ ವೇಣೀ ಹೇಳಿ!" ಅವು ಹಾಂಗೆ ಕೇಳುಲೆ ಕಾರಣ ಇದ್ದು, ಎನ್ನ ಮೆಸ್ಸೇಜುಗೊ ಮುಗುದ ಮತ್ತೆ ಅಕಸ್ಮಾತ್ ಮೆಸೇಜು ಮಾಡೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯ ಸಂದರ್ಭ ಬಂದರೆ ಅವರ ಮೊಬೈಲಿಂದ ಆನು ಮಾಡುದರ ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ನೋಡಿದ್ದವು! ಮತ್ತಿನ್ನೊಂದು ಕಾರಣ ಹೇಳಿರೆ, ಮೊದಲಾಣ ಆಫರಿಲ್ಲಾದರೆ ತಿಂಗಳಿಂಗೆ ೩೦೦ ಫೀ ಮೆಸ್ಸೇಜುಗೊ ಇತ್ತಿದ್ದು. ಎಂತಕೆ ಪುಕ್ಸಟ್ಟೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದರ ವೇಷ್ಟು ಮಾಡುದು ಹೇಳಿ ಕಂಡಾಬಟ್ಟೆ ಕಳ್ಸಿಯೊಂಡಿತ್ತೆ! ಫ್ರೀ ಮೆಸ್ಸೇಜು ಮುಗುದ ಮತ್ತೆ ಈಗಾಣ ಮಕ್ಕಳ ಹಾಂಗೆಲ್ಲಾ ಮೆಸ್ಸೇಜ್ ಪ್ಯಾಕ್ ಹಾಕ್ಸಿಕೊಂಬ ಹುಚ್ಚಿನವರೆಗೂ ಎತ್ತಿದ್ದಿಲ್ಲೆ ಅಪ್ಪಾ ಆನು! ಸಿಮ್ ಕಂಪನಿಯವು ೩೦೦ ರಿಂದ ೧೦೦ ಮೆಸ್ಸೇಜಿನವರೆಗೆ ಇಳಿಶಿದ್ದು ಎನಗೆ ಒಂದು ರೀತಿಲಿ ಕೊಶಿಯೇ ಆಯ್ದು! ಹೇಂಗಾರೂ ಮೆಸ್ಸೇಜು ಮಾಡುದರ ಕಡಮ್ಮೆ ಮಾಡೇಕು ಹೇಳಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ಗ್ರೇಶಿಯೊಂಡಿತ್ತೆ. ಕಾರಣ ಚಾಲೀಸ್ ವರ್ಷ ಪ್ರಾಯದ ಹತ್ತರೆ ಬತ್ತಾ ಇಪ್ಪ ಎನಗೆ ಚಾಳೀಸ್ ಬೈಂದು ಈಗ ಆರು ತಿಂಗಳಿಗೆ ಹಿಂದೆ! ಈ ಮೊಬೈಲಿನ ಇರುಳೂ ಹಗಲೂ ನೋಡದ್ದೇ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ಖಂಡಿತಾ ಇನ್ನೂ ಒಂದು ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷ ಕನ್ನಡ್ಕ ಬೇಡ ಇತ್ತು! ಕೆಟ್ಟ ಮೇಲಲ್ಲದಾ ಆರಿಂಗಾದರುದೇ ಬುದ್ಧಿ ಬಪ್ಪದು?! 
ಎನ್ನ ವಿಷಯವ ಅಲ್ಲಿಗೇ ಬಿಡುವ. ಈಗಾಣ ಜಮಾನಕ್ಕೆ ಬಪ್ಪ. ಈಗಾಣ ಕಾಲೇಜು ಮಕ್ಕೋ ಬೈಕಿಲಿ, ಸ್ಕೂಟರ್, ಕಾರಿಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಕೂದು, ಡ್ರೈವ್ ಮಾಡಿಯೊಂಡು ಮೊಬೈಲಿನ ಒಂದು ಕೈಲಿ, ಇನ್ನೊಂದು ಕೈಲಿ ಹ್ಯಾಂಡಲಿನ/ಸ್ಟೇರಿಂಗಿನ ಮ್ಯಾನೇಜ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋವುತ್ತರ ನೋಡಿದರೇ ದಾರಿಲಿ ಹೋಯಿಕೊಂಡಿಪ್ಪ ನಮಗೇ ಹೆದರಿಕೆ ಆವುತ್ತು! ಅದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಭಯ ಅಪ್ಪದು, ಈಗಾಣ ರೋಡುಗಳೋ, ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಹೊಂಡ ಬಿದ್ದು ರೋಡು ಎಲ್ಲಿದ್ದು ಹೇಳಿ ಹುಡುಕಿಯೊಂಡು, ಕೆರೆದಡ ಆಟ ಆಡಿಯೊಂಡು ಹೋಯೇಕಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಲುದೇ, ಅವು ಹಾವು ಏಣಿ ಆಟದ ಹಾಂಗೆ ಮೆಸ್ಸೇಜುಗಳನ್ನೂ ಮಾಡಿಯೊಂಡು ಹೋಪಾಗ! ಅಲ್ಲಾ ಅಂತಾ ಅರ್ಜೆಂಟು ಎಂತ ಇರುತ್ತು ಅವಕ್ಕೆ ಹೇಳಿ?! ನಾವು ಅಷ್ಟೊಂದು ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಂಬದು ಬೇಡ. ಎಂತಕೆ ಹೇಳಿರೆ ಅವೆಲ್ಲಾ ಅವರ ಫ್ರೆಂಡ್ ಶಿಪ್ಪಿಂಗೆ ಕೊಡುವ ಬೆಲೆ ಜೀವಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಅಷ್ಟೇ! ಓದುದರ ಬಿಟ್ಟು ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಂಗೂ ಮೊಬೈಲು. ಓದಿಯೊಂಡಿದ್ದರೂ ಅದರ ಕಡೆಗೇ ಗಮನ! ಅಂತೂ ಈ ಮೊಬೈಲಿಗೆ ನಾ ನಿನ್ನಿ ಬಿಡಲಾರೆ ಹೇಳಿ ಅಂಟಿಯೊಂಡಿದವು ಈಗಾಣ ಮಕ್ಕೊ! ಟಚ್ ಸ್ಕ್ರೀನ್ ಆತು, ಹ್ಯಾಂಡ್ಸ್ ಫ್ರೀ ಆತು, ೩ಜಿ ಮೊಬೈಲುಗಳ ಕಾಲ ಮುಗುದತ್ತು. ಆ ಎಲ್ಲಾ ಫೆಸಿಲಿಟಿಗಲೊಟ್ಟಿಂಗೆ ವೀಡಿಯೋ ಕಾಲಿಂಗ್ ಫೆಸಿಲಿಟಿ ಇಪ್ಪ ಮೊಬೈಲುಗಳ ಆಜ್ಯಭಾರ ಶುರುವಾಯಿದು. ಇನ್ನು ಹೀಂಗಿಪ್ಪದರೆಲ್ಲಾ ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ಕೈಗೆ ಕೊಡೇಕೋ ಬೇಡದೋ ಹೇಳಿ ಮೊದಲು ಒಂದರಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಆಲೋಚನೆ ಮಾಡುದೊಳ್ಳೆದು!

No comments:

Post a Comment